Bahram.Namwar.CH

دو حالت وجود داره یک اینکه اصلاحش تموم شده و این بیسیه از موج دو که هیچ رشد میکنه و میره بالا. اما حالت دوم اینه که بخواد همگام شاخص بخلاف گذشته حرکت کنه یعنی اصلاحش مثل شاخص ادامه دار باشه در اون صورت محتمل ترین حالت اصلاحش تکمیل کردن سوپر سیکل اصلاحی فلت رانینگ اش بود خود این مدل اصلاح گاردی برای صعود های بزرگ بود. اگر اصلاح شاخص پیچیده نشه.

همه چیز به این بستگی دارد که اصلاح شاخص چه زمانی تمام بشود بنظر در ریز موج 4 از موج C اصلی ست امکان کوتاه شدگی ریز موج 5 هم با توجه به نحوه اتمام یا بطول انجامیدن آن وجود دارد.

عطف بر این نکته که هیچ دانشی توان پیشبینی هیچ بازاری را ندارد خدمت دوستان عارضم که آنچه در چارت میبینم به سبب پنج موجی شدن موج A اصلی در وهله اول نوید یک زیگزاگ اصلاحی را میدهد بنابر این بعد از تکمیل شدن سه موج B اصلی موج C هم با پنج موج به سیکل اولیه اصلاحی خاتمه داد بلحاظ پرایس اکشنی محدوده های 450 / 420 و نهایتا 400 میتواند سطوح تقاضا و اتمام اصلاح باشند در صورتیکه شاخص کل واقعا وارد اصلاحات کومبو و یا شاخص سازی و امثالهم گردد. اما اگر سطح 400 تومان از دست برود که بنظر بعید می آید دیگر نمیتوان در باره اصلاحش چیزی گفت. یک نکته را هم بصورت کلی خدمت دوستان عرض کنم بورس ایران ظرفیت و ساختار تریدینگ را ندارد دوستانی که به تریدینگ علاقه دارند باید به فارکس بروند لذا در اینجا میبایست وزن بیشتری به فاندامنتال بدهید یعنی اساسا سهام را فاندامنتالی و اکسلی انتخاب کنید بعد با چارت معامله کنید سهام ساختمانی در ایران بسیاری زیر ایکوئیتی تاریخی اصلا معامله میشوند و مثل سهام پروژه محور خیلی درباره فاندشان اظهار نظری که کل بازار متوجه اش بشود نمیتوان کرد لذا ریسکشان چیزی بیشتر از ریسک کلیت بازار هست فکر میکنم سهام تولیدی که از نوعی انحصار برخوردار باشد و تولید و فروش منظم داشته باشد با این وضع بازار ریسک کمتری دارد.

اگر شاخص اصلاحش زود به اتمام برسد سناریو اول و اگر ادامه پیدا کند سناریو دوم و اگر هم بخواهند خیلی بیشتر ادامه بدهند که احتمالا این فلت نامتقارن به دبل کومبو ها و تریپل کومبو ها تبدیل شد علی ای حال هیچ دانشی برای پیشبینی هیچ بازاری وجود ندارد در حال حاضر این اصلاح بیشتر شبیه اتلاف زمان بنظر میرسد اما متاسفانه تا شاخص بدون شاخص سازی تکانی نخورد در اکثریت مطلق سهم ها نمیتوان انتظار اتمام اصلاح را داشت و براحتی اصلاحات پیچیده شد.

برخی از دوستان چنان در فضای به تاریخ پیوسته کلاسیک متوقف شده اند که مدام اون خط مورب رو چه به تنهایی چه از طریق کانال و چنگال و قاشق و ... به نحوی ترسیم میکنن که اون چیزی که پیشاپیش در ذهنشون بهش رسیده اند رو در چارت توجیه کنند منتها از خودشون نمیپرسن که این خطوط مورب رو از زاویه ده پانزده درجه تا هشتاد درجه با هزاران حالت مختلف میشه ترسیم کرد و بالاخره در یکی از این حالات یه پولبکی هم به یکی از این خطوط زد و ما شادمان شد!!! اساسا نمیپرسن اعتبار این خطوط دلبخواهی که هرجایی و با هرشرایطی قابلیت رسم و فیل شدن دارند چه قدر است؟! میدانید چرا چون کلاسیک اصلا و ابدا به اینها فکر نکرده است. در پرایس اکشن جدید میفهمیم یگانه سطح مارکت سطح استاتیک است و سطوح داینامیک تنها در صورت تناظر با یک سطح استاتیک به اعتبار همان سطح استاتیک معنا مییابند. حال ما در مارکت میبینیم قیمت به سطح بسیار مهم استاتیک احترام نمیگذارد یعنی اعتبار آن سطح را برای بازگشت مورد وثوق نمیداند دوستان از پولبک به خط فرضی دلبخواهی خشنود و مابقی را عوام میخوانند. بماند که برای درک اصلاح مارکت اصلا به پرایس اکشن جدید و درک اعتبار سطوح که مبحث بسیار پیشرفته ای ست هم نیازی نیست همان الیوت کلاسیک ماینر هم حد کفایت بحث است که درک کنیم یک کارکشن فلت نامتقارن در ابتدایی ترین درکمان از اصلاح پیش روست. اما کمی در باب حباب: اول اینکه حباب نشان دهنده فرماسیون عرضه و تقاضاست در زمانیکه نقدینگی کل ساختار اقتصاد سیاسی جهانی را بمیانجی تورم از درون تهی ساخته دارایی هایی وجود دارند که جاذب این نقدینگی در حال رشد تصاعدی هستند و مادام که چنین وضعیت ساختاری پابرجاست حباب مثبت نشان دهنده تداوم میل نقدینگی به پناه گرفتن در آن دارایی بجهت در امان ماندن از تورم است خود موضوع عرضه و تقاضا و سابقه تاریخی و ویژگی های بنیادین دارایی هم مزید بر این رویه است که توضیحش در اینجا نمیگنجد در حالیکه بورس ایران ابدا ویژگی های اولیه یک دارایی را ندارد به دلایل بسیار مفصل که یکی از آنها همین باصطلاح حباب منفی است. این عدم تقاضای طولانی مدت پنج ساله یک احساس گذرا که نیست دلایلی ساختاری دارد که از قضا به یک معنا حباب منفی هم نیست چراکه دوستان فکر میکنند ریزش سهام بمعنای ارزانی آن است اینطور نیست از منظر اقتصادی چون بطور پیوسته هزینه های مختلف تولید اعم از هزینه مالی/هزینه اداری عمومی/ بهای تمام شده/ مستمرا و بسیار بیشتر از تورم واقعی رشد میکنند و رشد کرده اند و دربرابرش فروش پیوسته یا نرخ های بمراتب کمتر از تورم رشد داشته شرکت ها عملا یا رشد سودآوری نداشته اند یا رشد آنها منفی بوده و اصولا سبب شده هرچه شرکت سهامش سقوط میکند بیشتر گران میشود چون سود آوری اش هم مختل شده این امر برای شرکت های بسیار خاص و سود آور هم اتفاق افتاده نمونه اش شرکت بسیار موفق و انحصاری حسینا است که در یک فصل بیش از بیست درصد از حاشیه سود ناخالص اش کاهش یافت اکثریت شرکت ها که از حیث بنیادی در حالت طبیعی هم شرایط خوبی نداشتند اینها همه در شرایطی است که هیچ اثری از تغییر نگرش نسبت به این وضعیت در ساختار اقتصاد سیاسی وجود ندارد اینها را بگذارید کنار وضعی که قیمت روی تابلو بهیچ عنوان نماینگر قیمت اصلی مورد معاملات عمده نیست و ضعف ساختاری همین شکل از معاملات و نبود نقدینگی و صف فروش و هیجانات نامتعارف و ... تا دریابید مارکت 20 تریلیون دلاری طلای جهانی که در بیست و پنج سال گذشته از هر شاخص اقتصادی در جهان رشد بیشتری داشته از طریق حباب عوام رشد نکرده بلکه معادلات روشن اقتصادی پشت سرش وجود دارد سقوط بورس ایران و فقدان رغبت حضور در آن و گرانی در عین ارزانی اش هم توضیح اقتصادی دارد البته اگر خواص اهل مطالعه باشند. وقتی ساختار پیوسته تولید را محدود و به سفته بازی نامولد دامن میزند وقتی هزینه ها بسیار صعودی و درآمد ها پیوسته محدود تر میشوند و چشم اندازی برای امنیت سرمایه گذاری وجود ندارد شما بگوید یک میلیارد دلار است مساله بر سر ارزانی که نیست همه میدانند چه قدر ارزان است مساله بر سر این است که آیا سرمایه گذار میتواند از عدم ارزان تر شدنش اطمینان حاصل کند؟ قطعا خیر و درست به دلیل همین خیر است که ما پنج سال نزول داشته ایم و کماکان چشم اندازی برای تغییر وجود ندارد که هیچ همه چیز از تشدید این وضع به ما میگوید. حالا شما یک بازده کوچک هم فرضا بدست آورید در اصل قضیه تغییری حاصل نمیشود.

هرچند که به زعم بنده سطوح صرفا بازتاب دهنده محدوده های موقت تمایلات روانی هستند و زمانیکه ساختار ها و نهادهای اصلی که معاملات بر اساس آنها شکل میگیرند دارای جهتگیری خاصی باشند این سطوح به هیچ عنوان تاب مخالفت با آنها را داشت لذا کماکان معتقدم ریسک و عدم قطعیت بورس ایران بسیار بیشتر از یک بازار واقعی ست هرچند که این روز ها بازار جهانی هم بسیار بسیار متلاطم است اما بطور واضحی شاهد ارزانی هست که از فرط همان ارزانی گران مینماید با همه این اوصاف بنظر میرسد بر این اساس که موج A اصلی از موج دو اصلاحی دارای سه ریز موج است با یک نوع اصلاح فلت تقریبا زمانی طور رو به رو هستیم هرچند که سهم ها با صف فروش سنگین به اعماق میرسند اما در هر حال میتواند همین اصلاح ساده به یک کومبو یا دبل یا تریپل کومبو تبدیل بشود مادام که نقدینگی بزرگ وارد نشود چرا میگویم اصلاح میتواند پییچیده بشود؟ چون همان طور که همه میدانیم اینجا بر اساس ارزانی و گرانی اقتصادی نقدینگی را جذب نمیکند واقعا هم نقدینگی آماده ای بیرون بصورت ادواری آماده ورود نیست درست مانند دفعه پیش که بدون هیچ دلیل اقتصادی به یک باره یک نقدینگی وارد شد الان هم خیلی خوشبینانه باید منتظر نزدیک بودن آن نشست پیشتر هم گفته بودم اوراقی که معامله میکنیم حتی برگه سهام محسوب نمیشوند یکی از دلایلم هم اختلاف بسیار زیاد قیمت فروش سهام صافولا و قیمت تابلو غبشهر بود لذا نباید انتظار منطق رفتار اقتصادی از آن داشت من فکر میکنم وقتش شده به حرف های کیوساکی درباره نقره و طلا جدی تر فکر کنیم چیزی که مردم همیشه از خریدش میگریزند بدون اینکه بنیادش برایشان اهمیت داشته باشد بدون اینکه فرقی بین آنها بگذارند در حالیکه نقدینگی در کشور در حال فوران است بنظرم یک دارایی تقلبی ست من هرچه فکر میکنم نمیتوانم بپذیرم اینهایی که معامله میشوند دارایی است. بزرگان بحث ریسک را بمیان میکشند من نمیدانم در همه جای دنیا ریسک نوسان معنا میشود رفتی که برگشت دارد در حالیکه بورس ایران پنج سال است به قهقرا میرود همین الان با این رشد اخیر از چند ماه قبل خودش عقب تر است این معنایش ریسک نمیشود این بمعنای تقلبی بودن موضوع معامله است من بعید بدانم کسی بتواند چیز قابل معامله ای را در این کشور پیدا کند که نه نسبت به پنج سال قبل بلکه نسبت به یک هفته قبل گران نشده باشد همین محصولات شرکت ها چند برابر قیمت گذاری شده اند؟ آنوقت سهامشان چه قدر سقوط کرده و میکند؟ میگویند بهای تمام شده شان بیشتر رشد کرده خب چرا؟! چرا باید حاشیه سود ناخالص یک شرکت که ماهیت اصلی فعالیت شرکت را نشان میدهد ظرف سه ماه به یک سوم و بعضا تا یک دهم و زیان دهی تغییر کند خب نام این تحمیل ریسک ساختاری به کل اقتصاد کشور است نه ریسک یک نوسان ساده که قاعده هر بازاریست و نهایتا وضع تولید و سرمایه گذاری میشود همین من در نهایت معتقدم تزریق این ریسک های ساختاری ارزش آن چند درصد بازدهی را به هیچ وجه توجیه نمیکند. در فارکس هم دوستان جالب است که بدانند تلاطمات اخیر منجر به رشد کاملا غیر قاعده مند طلا از حیث قواعد پرایس اکشنی و چارتی شده و جفت ارز ها هم بشدت رفتار غیر قابل پیشبینی از خود بروز میدهند. در عین حال بیتکوین مدت هاست که گارد نزولی دارد اینجاست که در وضع نابسامان اقتصاد جهانی معلوم میشود چرا نقره و طلا دارایی بلکه یگانه دارایی حقیقی هستند و بدرستی کیوساکی آنها را پول خدا نامیده است.

هرچند که الیوت و کلا کلاسیک در سطح جهانی به انقضا رسیده اما حسب مشکلات ساختاری بازار ایران اعم از فقدان عمق و نقدینگی لازم و گام حرکتی و ... چیزی بیشتر از آن نمیتواند "باصطلاح ساختار مارکت" را توضیح دهد لذا حسب آنچه که بر چارت میبینیم "طلا ایرانی" کمتر به کارکشن های کمبو علاقه داشته و بیشتر مایل به تکرار و تکمیل سیکل های ساده حرکتی ست و بنظر میرسد در حال تکمیل موج سه از کارکشن بزرگتر چهار از پایان موج بلندتر سه باشد. لیکن از آنجایی که خود امواج میتوانند دچار کوتاهشدگی یا کشسانی بشوند نقاط ریورس منتهای آنها اهمیت پیدا میکند که کلاسیک اساسا صلاحیت اظهار نظر درباره آنها را ندارد بنابراین بلحاظ پرایس اکشنی مرکزیت گپی که کادر شده است میتواند ختام ریز موج سه یا کوتاهشدگی ریز موج پنج از چهار باشد و احتمال کمتری برای رسیدن قیمت به بیس زیرین آن وجود دارد این سطوح هیچ ارتباطی با لوایه فیبوناچی و یا ظنیات الیوتی/هارمونیکی و اساسا کلیت تکنیکال کلاسیک ندارد و تماما به مفهوم پرایس اکشنی "ساختار مارکت" که در بازار های ایران دچار نقصان است مربوط میشوند.

متاسفانه از اونجایی که فضای باصطلاح تحلیلی بورس ایران مثل خودش به دوران آرکیتایپ های اولیه بازار مالی تعلق داره تصور بر این هست که تحلیل عبارت است از پیشبینی و اعطای رمز و راز بر عناصری که اساسا مبتنی بر عدم قطعیت در یک مارکت کارا هستند. از منظر پرایس اکشن جدید به هیچ عنوان حرکت قیمت سنخیتی با گذشته آن ندارد و قیمت در هر سطحی امکان انجام هر حرکتی را داراست بر این اساس دو نوع سطح در یک مارکت کارا وجود دارد یکی بیس های قیمتی هستند یعنی سطوحی که در تصویر با کادر بنفش مشخص شده اند و دیگری مرکزیت گپ های قیمتی که با دایره های نارنجی مشخص شده اند. همانطور که واضح است میلی متر به میلی متر این نامارکت سطح قرار دارد حال فرض کنید بعنوان یک کلاسیک کار توانستید دریابید موج های دو شاخص بصورت زیگزاگ های تو در توی سه تایی بوده اما سوال اساسی نقاط ریورس منتهی این امواج است کدام دانش میتواند این نقاط را نشان دهد؟! هیچ دانشی در کلاسیک از عهده این کار را برنمی آید حتی درباره ساختار این موج شماری تا قبل از رخداد واقعیت چیزی نمیتوان گفت تنها و تنها پرایس اکشن جدید میتواند از سطوح احتمالی تقاضا رو نمایی کند که همان طور که مشخص است عملا از هر جایی میتواند بازگردد. آنوقت تکنیکال کلاسیک که اساسا درکی از ابتدایی ترین شکل ساختار مارکت ندارد میخواهد این پیچیدگی را در چند الگوی پیش پا افتاده پیشبینی و منحصر کند. بماند که این قوانین متعلق به یک مارکت است و اینجا به دلایل ذیل اصلا مارکت محسوب نمیشود: 1-شاخص کل اصلا قابلیت معامله ندارد. 2-چیزی بنام "گام حرکتی" در اینجا وجود ندارد. 3-چیزی بنام عمق و نقدینگی و حتی اردرگذاری آزاد که به سطوح و ساختار معنا بدهد وجود ندارد. 4-زمانی که همه چیز درون صف خرید و صف فروش قرار میگیرد و اردر گذاری میسر نیست سطوح عرضه و تقاضا هم تبعا از کارکرد خودشان تهی میشوند چون سطحی که در یک مارکت کارا نشانه نبرد خریدار و فروشنده است در اینجا ذیل فقدان های مذکور عملا به عنصری با کارکرد خلاف بدل میشود و به همین دلیل شاخص از سطوحی به جز بیس ها و گپ ها ریورس میکند چیزی که بهیچ عنوان در بازار کارا ممکن نیست چراکه خریدار و فروشنده اثر رفتاری خود را بر مارکت نمیتوانند مخفی کنند اما از آنجایی که حرکت قیمت از طریق پول های بزرگ حقوقی ها و اموال عمومی صورت میگیرد این بی قاعدگی تبلور بیشتری دارد. 5- بسبب نقصان های پیشین نامارکت یک طرف بیشتر ندارد بنابراین خرید و فروش دو عمل متوازن نیستند و به همین دلیل فروش به عملی برای گریز تبدیل میشود و چون ساختار متوازن دارای عمقی وجود ندارد اساسا اصلاح میتواند به هر جای ختم بشود . 6- تمام این قواعد فنی را بگذارید کنار بی احترامی این نامارکت به قوانین اقتصادی اینکه حتی موضوع معاملات در اینجا "سهام" هم نیست تفاوت قیمتی عجیب بین قیمت سهم و معاملات عمده و بلوک یکی از نمونه های آن است. شرکت صافولا غبشهر را چیزی نزدیک هجده همت واگذار کرد در حالیکه سهام آن فقط هشت و نیم همت بود. 7- از آنجایی که همه چیز متعلق به حقوقی ها و اموال عمومی ست و نحوه مدیریت آن ها مزید استحضار همگان است روشن میشود که چرا قوانین اقتصادی هم به چه دلیل محلی برای احترام نیستند. با این تفاسیر یعنی آشفتگی ذاتی یک بازار کارا در کنار آشفتگی های یک نابازار کاملا غیر کارا چه کسی میتواند از پیشبینی بگوید؟! حتی امکان سوار شدن بر امر واقع پیش آمده هم میسر نیست چراکه وقتی به عادی ترین قواعد اقتصادی احترامی گذاشته نمیشود چه طور میشود فکر کرد که بر نوسان چند کندل احترام گذاشته شود؟!

اگر "فرض" کنیم قرار نباشد به روزگار عالیقدر پیشین بازگردیم و گمان کنیم در ابتدای یک روند صعودی قرار داریم که تنها یک فرض است به نظر میرسد در میانه موج سه از دو قابل اکستند شدنی قرار داریم که احتمالا بازار ساز انتهای این موج اصلاحی (موج دو) را نه بیس 2700 و نه سطح 2500 بداند بلکه بسیاق گذشته گپ میان این دو سطح که ظاهرا سطح برجسته ای بنظر نمیرسد یعنی 2600 را ختام کار بداند البته یک احتمال ضعیف تر و غافلگیر کننده ای هم وجود دارد و آن اکستند شدن موج 5 به جای موج سه است که شاید بتواند سطح 2500 را هم به مقدار زیاد به پایین بشکند. به هر روی بسبب فزونی قاعده مندی نامارکت فوق الذکر در هر سطح پرایس اکشنی میتوان انتظار یک غافلگیری را داشت و به هر روی میبایست اراده ای جهت تزریق پول وجود داشته باشد در غیر این صورت هیچ سطحی بیش از یک وقفه روانی برای معامله گران معنا نمیشود و شد و کیست بداند که آیا بعد از 5 سال بالاخره اراده ای جهت تغییر سیاست های ساختاری امن سازی سرمایه وجود دارد یا خیر.

همانطور که ملاحظه میشود با زون تقاضای بسیار مستحکمی رو به رو هستیم که در آن تعدد نقاط قطع شده با محور صفر شده اختلاف EMA متحرک قیمت خود موئید اعتبار این زون تقاضاست اما از آنجاکه هر محدوده پرایس اکشنی یک محدوده روانی ست شکست قطعی ذیل این محدوده به منزله از دست رفتن تداوم روند صعودی سهم است هرچند که به نظر بنده ما در ابتدای یک روند صعودی بزرگ در کلیت بازار قرار داریم و باز هم تاکید میکنم که این صف ها تماما فیک و بجهت ایجاد ترس است. لذا ممکن است در اینجا شاهد شکل گیری BOF لنس بگز بجهت فریب سهامدار خرد هم باشیم لذا با عنایت به وضعیت بسیار عالی فاندامنتالی سهم چه از منظر کمی و چه از منظر کیفی آن و تقریرات فوق انتظار تدوام رفتار هراس افکنانه حقوقی دور از ذهن بود. با این حال محدوده 5380 تضمین ادامه روند صعودی سهم و محدوده 4830 تضمین عدم ورود سهم به روند نزولی بود.