تحليل التحليل الفني thequantscience حول BTC في رمز في ٣/٣/٢٠٢٥
معیار سنجش چیست؟ معیار سنجش یک شاخص یا سبدی از دارایی‌ها است که برای ارزیابی عملکرد یک پرتفوی سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود. در زمینه تحلیل پرتفوی، معیار سنجش به عنوان یک نقطه مقایسه عمل می‌کند تا مشخص شود که آیا یک صندوق، یک استراتژی یا یک سرمایه‌گذاری بهتر، بدتر یا همسو با بازار مرجع عمل می‌کند. در نمودار فعلی، Bitcoin (BTCUSDT) با یک خط آبی پررنگ و بزرگتر در مقایسه با سایر ارزهای دیجیتال در دوره فعلی نمایش داده شده است. معیارهای سنجش ابزارهای ضروری برای سرمایه‌گذاران نهادی و خصوصی هستند، زیرا به آنها امکان می‌دهند تا اثربخشی انتخاب‌های تخصیص دارایی و مدیریت ریسک را اندازه‌گیری کنند. علاوه بر این، آنها به تعیین ارزش افزوده یک مدیر فعال در مقایسه با یک استراتژی تکثیر بازار غیرفعال کمک می‌کنند. مثال تحلیل معیار سنجش: TSLA - NDX مثال تحلیل معیار سنجش: TSLA - AAPL - NDX هدف از معیار سنجش چیست؟ استفاده از معیار سنجش در تحلیل پرتفوی اهداف متعددی دارد: 1) ارزیابی عملکرد: یک پارامتر برای مقایسه بازدهی پرتفوی با بازار یا سایر صندوق‌ها فراهم می‌کند. 2) تحلیل ریسک: امکان مقایسه نوسانات پرتفوی با نوسانات معیار سنجش را فراهم می‌کند و معیاری برای مدیریت ریسک ارائه می‌دهد. 3) اسناد عملکرد: به تمایز بین بازدهی‌های حاصل از انتخاب دارایی و بازدهی‌های مرتبط با عوامل بازار کمک می‌کند. 4) مدیریت انتظارات: از سرمایه‌گذاران و مدیران در ارزیابی اینکه آیا یک پرتفوی به اهداف بازدهی مورد انتظار می‌رسد یا خیر، پشتیبانی می‌کند. 5) کنترل استراتژی: اگر یک پرتفوی بیش از حد از معیار سنجش منحرف شود، ممکن است سیگنالی برای نیاز به بازبینی استراتژی سرمایه‌گذاری باشد. چگونه یک معیار سنجش مناسب را انتخاب کنیم؟ انتخاب معیار سنجش صحیح به عوامل متعددی بستگی دارد: 1) سازگاری با هدف پرتفوی: معیار سنجش باید منعکس کننده بازار یا بخشی باشد که پرتفوی در آن فعالیت می‌کند. 2) بازنمایی دارایی‌های پرتفوی: معیار سنجش باید ترکیبی مشابه با ترکیب پرتفوی داشته باشد تا از مقایسه‌ای عادلانه اطمینان حاصل شود. 3) شفافیت و Data در دسترس بودن: باید به راحتی در دسترس بوده و با روش‌های روشن و عمومی محاسبه شود. 4) ثبات در طول زمان: یک معیار سنجش خوب نباید در معرض تغییرات مکرر باشد تا از مقایسه تاریخی قابل اعتماد اطمینان حاصل شود. 5) ریسک و بازدهی سازگار: معیار سنجش باید دارای مشخصات ریسک و بازدهی مشابه با پرتفوی باشد. پرکاربردترین معیارهای سنجش معیارهای سنجش مختلفی بر اساس نوع دارایی و بازار مرجع وجود دارد. در اینجا برخی از رایج‌ترین آنها آورده شده است. سهام SP500: شاخص نماینده 500 شرکت بزرگ ایالات متحده. MSCI World: شامل شرکت‌هایی از کشورهای توسعه یافته مختلف است که برای استراتژی‌های جهانی ایده‌آل است. FTSEMIB: معیار سنجش برای بازار سهام ایتالیا. NDX: نشان دهنده بزرگترین شرکت‌های فناوری و رشد است. اوراق قرضه Barclays Global Aggregate Bond Index: معیار سنجش گسترده برای bond جهانی اوراق قرضه. JP Morgan Emerging Market Bond Index EMBI: معیار سنجش برای بدهی‌های بازارهای نوظهور. [*]BofA Merrill Lynch US High Yield Index: نماینده بازار bond با بازده بالا (اوراق قرضه پرریسک). مختلط یا متوازن 60/40 Portfolio Benchmark: 60% سهام (SP 500) و 40% اوراق قرضه (Bloomberg US Aggregate) که برای ارزیابی پرتفوی‌های متوازن استفاده می‌شود. Morningstar Moderate Allocation Index: مناسب برای استراتژی‌های سرمایه‌گذاری با ریسک متوسط. جایگزین HFRI Fund Weighted Composite Index: معیار سنجش برای صندوق‌های پوشش ریسک. Goldman Sachs Commodity Index GSCI: مورد استفاده برای استراتژی‌های مرتبط با کالا. Bitcoin Index CoinDesk BPI: معیار سنجش برای ارزهای دیجیتال. یک معیار سنجش مرجع در تحلیل پرتفوی برای اندازه‌گیری عملکرد، مدیریت ریسک و ارزیابی استراتژی‌های سرمایه‌گذاری ضروری است. انتخاب یک معیار سنجش مناسب باید با استراتژی و بازار پرتفوی سازگار باشد تا از مقایسه‌ای معنادار اطمینان حاصل شود. درک و انتخاب صحیح معیار سنجش به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهد تا تصمیمات خود را بهینه کرده و نتایج بلندمدت را بهبود بخشند.
