MOHA M MAD

#شاخص_بورس #خودرو #وبملت سلام دوستان گرامی؛ نوسانات دلار و طلا، به ضرر بورس تمام میشود. قبلاً عرض کرده بودم که اقتصاد کشور ما در وضعیت "صنعت زدایی" قرار دارد؛ یعنی بخش رسمی و مولد اقتصادی ما که نتایج مالی عملکردی آن در صورتهای مالی منعکس میشود و تمام ذی نفعان=سهامداران از نتایج آن بهره مند میشوند، درحال فرسایش است. درواقع تب رکود فرسایشی، بخش مولد و شفاف اقتصاد کشور ما را فراگرفته و درمان آن نیز تا زمانیکه بر ایدئولوژی تمامیت خواهی_، پافشاری میشود، در دسترس بود. همه می دانیم که چگونه غول نقدینگی در کشور ما با بلعیدن توده های جامعه همچنان با سرعتی افسارگسیخته درحال بزرگتر شدن و خطرناکتر شدن است. اما خانه این غول کجاست؟ این غول کجا آرام میگیرد؟ و از کدام اتاق فرمان کنترل میشود؟ وقتی این موجود هست و اثر ویرانگر آن هر لحظه و هرجا دیده میشود، آیا می توان وجودش را انکار کرد؟ این موجود، در صورتهای مالی بنگاه ها که نیست، در جیب من و شما هم که نیست؛ پس کجاست؟ آیا غیر از اینست که این غول بی شاخ و دم، در جایی پنهان شده که نباید دیده شود؟ اما هر زمان که بحث شفافیت مالی مطرح میشود، فریاد اعتراض این غول به گوش همه می رسد. در موضوع شفافیت تبادل اطلاعات تراکنشهای مالی-بانکی، حتی اگر ما نیز نخواهیم_، کشورهای آن طرف تراکنش (امارات، عراق، ترکیه و ...) این داده ها را منتشر میکنند، اما این غول نمی شبکه تراکنشهای داخلی اش معلوم شود! این غول بی شاخ و دم، به بوی دلار و طلا عادت کرده و اگر هم بخواهد استراحت کند، سراغ "ملک" خودش میرود. هر ساله، حجم عظیمی از منابع بانکی در قالب تسهیلات، از شبکه بانکی خارج میشود و پس از اینکه یکی-دو مرحله روی آن پولشویی صورت گرفت (در قم و مشهد) و دیگر قابل ردیابی نبود، به سمت بازارهای دلالی (طلا و ارز) میرود؛ سهم فقرا هم میشود چند بسته ماکارانی و رب و روغن و تن ماهی، بعلاوه یک کیسه برنج هندی! ایدائولوژی تمامیت خواه، 90% اقتصاد کشور را در کنترل خود دارد؛ آن 10% که در دست مردم و بخش خصوصی است، باید در زمان مالیات، جور 90% را هم بکشد؛ آن 10%، اما حق ندارد اعتراضی بکند، حتی حق ندارد به اندازه تورم، رشد بکند! آن غول بی شاخ و دم (نقدینگی پنهان)، حالا آنقدر بزرگ شده که نمیتوانند سیرش کنند! غذا کم آورده، شروع کرده به خوردن ایدئولوژیها ...