تحلیل تکنیکال TheSignalyst درباره نماد BTC در تاریخ ۱۴۰۴/۹/۲۷

اکثر معامله گران با مدیریت ریسک مانند کمربند ایمنی رفتار می کنند. چیزی که برای هر موردی استفاده می کنید. 🧳حرفه ای ها با مدیریت ریسک به عنوان مزیت اصلی خود برخورد می کنند. زیرا در معاملات، به خاطر درست بودن پولی دریافت نمی کنید... شما برای ماندن در بازی به اندازه کافی پول می گیرید تا احتمالات کار کنند. 1️⃣ ریسک قبل از وجود تجارت تعریف می شود قبل از اینکه در مورد ورودی ها یا اهداف فکر کنید، یک سوال باید قبلا پاسخ داده شده باشد: من کجا اشتباه می کنم؟ اگر نمی دانید ایده شما کجا شکست می خورد، شما ریسک را مدیریت نمی کنید... شما امیدوار هستید. حرفه ای ها ابتدا ریسک را تعریف می کنند. معامله فقط پس از مشخص شدن باطل وجود دارد. 2️⃣ ریسک کوچک آزادی بزرگ ایجاد می کند وقتی ریسک کوچک و از پیش تعریف شده است: - تردید از بین می رود - احساسات آرام می شوند - اجرا بهبود می یابد چرا؟ زیرا دیگر هیچ معامله ای مهم نیست. شما دیگر نیازی به معاملات ندارید و این زمانی است که معاملات عینی می شود. 3️⃣ مدیریت ریسک، ضرر را به Data تبدیل می کند ضرر و زیان اجتناب ناپذیر است. خسارت اختیاری است. ضرر کنترل شده یک شکست نیست. اطلاعات است هر باختی به شما می گوید: - شرایط بازار مناسب نبود - زمانش زود بود - یا ساختار تغییر کرد وقتی ریسک مدیریت می شود، ضررها به جای تنبیه، آموزش می دهند. 4️⃣ سازگاری بر اساس ریسک ساخته شده است، نه برنده شدن رگه های برد احساس خوبی دارد. آنها شغل ایجاد نمی کنند. زنده ماندن از رگه های باخت انجام می دهد. مدیریت ریسک مناسب تضمین می کند: - افت ها کم عمق می مانند - اعتماد به نفس دست نخورده باقی می ماند - نظم و انضباط قابل تکرار می ماند به این ترتیب معامله گران به اندازه کافی برای بهبود دوام می آورند. 💡حقیقت واقعی شما به استراتژی بهتری نیاز ندارید. شما نیاز به کنترل بهتری بر روی جنبه های منفی دارید. مدیریت ریسک چیزی است که اجازه می دهد: - استراتژی های ناقص برای کار - میانگین نرخ win برای رشد حساب ها - معامله گران به جای ترک، تکامل پیدا کنند ⚠️ سلب مسئولیت: این توصیه مالی نیست. همیشه تحقیقات خود را انجام دهید و ریسک را به درستی مدیریت کنید. 📚 در مورد ورودی ها، ریسک و مدیریت به برنامه معاملاتی خود پایبند باشید. موفق باشید! 🍀 همه استراتژی ها خوب هستند. اگر به درستی مدیریت شود! ~ریچارد نصر