تحلیل سهم گلچین درباره سهام فملی در تاریخ ۱۴۰۴/۵/۲۱

تحلیل پیامدهای آزادسازی قریب‌الوقوع سهام عدالت آزادسازی سهام عدالت یکی از مهم‌ترین و پرچالش‌ترین تصمیمات اقتصادی سال‌های اخیر است که می‌تواند تأثیرات عمیقی بر بازار سرمایه و اقتصاد کشور داشته باشد. اگرچه مدل نهایی این آزادسازی هنوز نهایی نشده و وزارت اقتصاد در حال تدوین آن است، انتشار خبر قریب‌الوقوع بودن این آزادسازی خود به عنوان یک سیگنال روانی قوی، واکنش‌های قابل توجهی را در بازار سهام به همراه داشته است؛ به طوری که امروز در میانه معاملات بازار سهام، خبری مهم از سوی رئیس سازمان خصوصی‌سازی منتشر شد که حاکی از احتمال آزادسازی سهام عدالت در آینده‌ای نزدیک بود. هرچند مدل نهایی این آزادسازی به‌طور دقیق مشخص نشده و وزارت اقتصاد موظف است ظرف دو تا سه ماه آینده آن را به دولت ارائه کند، اما همین انتشار خبر توانسته تأثیر قابل‌توجهی بر کلیت بازار سهام بگذارد. بازار سهام، با توجه به عمق محدود و حساسیت بالا نسبت به اخبار سیاسی و اقتصادی، به سرعت نسبت به چنین اخباری واکنش نشان می‌دهد. سهامداران عدالت که شمارشان بیش از ۴۹ میلیون نفر است، اغلب دانش تخصصی بورسی ندارند و بیشتر تمایل دارند سهام خود را به پول نقد تبدیل کنند. این واقعیت باعث می‌شود هر خبر مرتبط با آزادسازی سهام عدالت، حتی پیش از روشن شدن جزئیات، به تحریک انتظارات فروش گسترده و هیجانی منجر شود. چنین فروش‌هایی معمولاً غیرتحلیلی و بر مبنای اضطراب‌های روانی شکل می‌گیرند و می‌توانند به‌سرعت فشار عرضه را به کلیت بازار منتقل کنند. نمادهایی مانند فولاد، فملی، فارس و دیگر شرکت‌های بزرگ حاضر در سبد سهام عدالت، در معرض بیشترین فشار فروش قرار دارند. این موضوع در شرایطی رخ می‌دهد که دولت طی ماه‌های گذشته برای کاهش نوسانات بازار و مقابله با فشار فروش، اقدام به تزریق منابع مالی و اتخاذ سیاست‌های حمایتی کرده است. آزادسازی بدون طراحی مدل مناسب می‌تواند نه تنها زحمات دولت را بی‌اثر کند، بلکه موجب تشدید نوسانات و ریزش‌های احتمالی بازار شود که به زیان همه سهامداران بود. بنابراین، طراحی مدل اجرایی آزادسازی از اهمیت حیاتی برخوردار است و سناریوهای مختلفی قابل تصور است که هرکدام پیامدهای متفاوتی دارند: آزادسازی کامل و سریع: اجرای آزادسازی یکجا می‌تواند به موجی از فروش هیجانی دامن بزند، عرضه شدید را به بازار تحمیل کند و شاخص کل را به سرعت پایین بکشد. این حالت ممکن است اعتماد سرمایه‌گذاران را خدشه‌دار کرده و بی‌ثباتی‌های بلندمدت را تشدید کند. آزادسازی تدریجی: با اتخاذ یک مدل مرحله‌ای و کنترل‌شده، فشار فروش به مرور و در بازه‌های زمانی مشخص تنظیم می‌شود. این روش به سهامداران فرصت برنامه‌ریزی می‌دهد و نقدشوندگی بازار را با حفظ تعادل عرضه و تقاضا افزایش می‌دهد. استفاده از صندوق‌های واسط: ارائه سهام عدالت به صورت واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری، امکان مدیریت حرفه‌ای‌تر عرضه و جلوگیری از فروش‌های هیجانی را فراهم می‌کند. این مدل می‌تواند به ثبات بازار و کاهش نوسانات شدید کمک کند و از بی‌اعتمادی جلوگیری نماید. از سوی دیگر، آزادسازی سهام عدالت تأثیرات متفاوتی بر صنایع مختلف گذاشت. صنایع بزرگ و پایه مثل فولاد، پتروشیمی و بانک‌ها که سهم عمده‌ای در سهام عدالت دارند، بیشترین نوسانات را تجربه کرد و فشار فروش در این بخش‌ها ممکن است به کل بازار تسری یابد. هرچند صنایع کوچک‌تر و بخش‌های دیگر کمتر متاثر شد، اما تاثیر روانی کلان و نوسانات بازار به‌صورت گسترده در همه بخش‌ها قابل لمس بود. در نهایت، این مرحله حساس نیازمند هماهنگی دقیق بین دولت، سازمان خصوصی‌سازی و وزارت اقتصاد است تا با تدوین و اطلاع‌رسانی شفاف مدل آزادسازی، از واکنش‌های هیجانی بازار جلوگیری شود و آرامش به بازار سهام بازگردد. سرمایه‌گذاران نیز باید ضمن حفظ خونسردی، از تصمیمات هیجانی پرهیز کنند و با دیدی بلندمدت و تحلیلی‌تر در بازار فعالیت نمایند. https://t.me/sahm_golchin_bourse